Technika

Klasyfikacja według norm EN 1822:2019 oraz ISO 29463:2017 stanowi ważne narzędzie w ocenie wydajności filtrów powietrza. Normy te określają różne kategorie filtrów, takie jak EPA, HEPA i ULPA, które mają kluczowe znaczenie w zapewnianiu czystego i zdrowego powietrza w różnych dziedzinach, takich jak przemysł, medycyna czy ochrona środowiska.

Opis schematu podstawowych urządzeń i elementów systemu kondycjonowania powietrza wewnątrz budunku lub na potrzeby procesu przemysłowego. W zależności od wymagań, powietrze jest ogrzewane lub schładzane, osuszane lub nawilżane oraz oczyszczne do odpowiedniego poziomu względem wymagań.

Zasada przepływu laminarnego lub, bardziej dokładnie, pomieszczeń czystych z jednokierunkowym przepływem powietrza, opiera się na powietrzu poruszającym się wzdłuż równoległych linii prądu z równomierną prędkością 0,3 do 0,45 m/s z tak niewielką turbulencją jak tylko jest to możliwe pomiędzy miejscem wlotu powietrza a miejscem wylotu powietrza z pomieszczenia.

W pomieszczeniu czystym z przepływem nielaminarnym lub, używając oficjalnej nazwy, w pomieszczeniu czystym z przepływem niejednokierunkowym, powietrze wpływa do pomieszczenia poprzez filtry znajdujące się w suficie, i jest usuwane przez kratki w ścianie blisko podłogi.

Ten dokument wyjaśnia pojęcia, takie jak proces filtracji powietrza i mechanizmy filtracji. Są tutaj również opisane podstawowe mechanizmy filtracji. Na końcu pokazany jest wykres wpływu mechanizmów filtracji i rozmiaru cząstek na wydajność osadzania pyłu w filtrze dokładnym drobnego pyłu.

Wewnątrz instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych pojawiają się zanieczyszczenia stałe, biologiczne, mikrobiologiczne oraz gazowe. W zależności od ilości zanieczyszczeń przenoszonych przez powietrze wentylacyjne do wentylowanych/klimatyzowanych pomieszczeń oraz ich negatywnego wpływu na zdrowie użytkowników pomieszczeń, zanieczyszczenia te mogą w różnym stopniu wpływać na pogorszenie zdrowia ludzi lub na wystąpienie nowego, wcześniej niezdiagnozowanego schorzenia.

Zanieczyszczenia powietrza zewnętrznego charakteryzują się dużą różnorodnością, zarówno właściwości chemicznych, jak i fizycznych. Ich podstawowe wymiary zawierają się w zakresie od 0,001 μm do ponad 10 μm. Zanieczyszczenia widoczne „gołym okiem” mają wymiary większe od 20-30 μm.

>