W dzisiejszych czasach, jakość powietrza staje się coraz większym problemem dla zdrowia i dobrostanu ludzi. Zanieczyszczenie powietrza może prowadzić do różnych schorzeń, takich jak astma, alergie, problemy z oddychaniem i inne choroby układu oddechowego. Aby zapewnić czyste i zdrowe powietrze w przestrzeniach wewnętrznych oraz w zewnętrznym środowisku, stosuje się różnego rodzaju filtry powietrza. Klasyfikacja filtrów powietrza według norm takich jak EN 779:2012, ASHRAE 52.2-2017 i ISO 16890:2016 jest kluczowym narzędziem w ocenie wydajności tych filtrów.
Norma EN 779:2012 jest stosowana głównie w Europie i obejmuje klasyfikację filtrów powietrza stosowanych w wentylacji i klimatyzacji. Norma ta opiera się na skuteczności filtracji dla cząstek o wielkości 0,4 μm. Filtry są klasyfikowane według zdolności zatrzymywania cząstek o różnych wielkościach, wyrażonej jako współczynnik skuteczności filtracji (Filtration Efficiency Ratio - FER). Klasy filtrów wg normy EN 779 obejmują G1-G4 (niskoskuteczne), M5-M6 (średnioskuteczne) i F7-F9 (wysokoskuteczne).
ASHRAE 52.2-2017 to norma amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Ciepłownictwa, Chłodnictwa i Klimatyzacji (ASHRAE). Ta norma określa metodę testowania i klasyfikacji filtrów powietrza stosowanych w systemach wentylacyjnych. W przeciwieństwie do normy EN 779, ASHRAE 52.2-2017 ocenia skuteczność filtracji dla cząstek o różnych wielkościach, takich jak PM10 (cząstki o średnicy 10 μm) i PM2.5 (cząstki o średnicy 2,5 μm). Filtry są klasyfikowane według Minimum Efficiency Reporting Value (MERV), który obejmuje zakres od 1 do 20. Wyższa wartość MERV oznacza wyższą skuteczność filtracji.
ISO 16890:2016 jest międzynarodową normą stosowaną w ocenie wydajności filtrów powietrza. Norma ta opiera się na ocenie skuteczności filtracji dla cząstek o różnych wielkościach, takich jak PM10, PM2.5 i PM1.0. Filtry są klasyfikowane według zdolności zatrzymywania cząstek powietrza na podstawie trzech kategorii: G1-G4 (niskoskuteczne), ePM10, ePM2.5 i ePM1.0 (średnioskuteczne) oraz ePM1.0- ePM10 (wysokoskuteczne).
W porównaniu z normą EN 779, zarówno ASHRAE 52.2-2017, jak i ISO 16890:2016 uwzględniają skuteczność filtracji dla cząstek o mniejszych rozmiarach, takich jak PM2.5 i PM1.0. Jest to szczególnie ważne w kontekście zanieczyszczenia powietrza, ponieważ cząstki o mniejszych rozmiarach mogą przenikać głębiej do płuc i powodować większe szkody zdrowotne.
Klasyfikacja filtrów powietrza według tych norm ma kluczowe znaczenie w wyborze i ocenie wydajności filtrów w różnych zastosowaniach. W przypadku normy EN 779, ocena skuteczności filtracji jest bardziej skoncentrowana na większych cząstkach, podczas gdy ASHRAE 52.2-2017 i ISO 16890:2016 uwzględniają również mniejsze cząstki. Filtry o wyższych wartościach MERV lub ePM są bardziej efektywne w zatrzymywaniu zanieczyszczeń powietrza.
Wniosek jest taki, że klasyfikacja filtrów powietrza według norm EN 779:2012, ASHRAE 52.2-2017 i ISO 16890:2016 dostarcza istotnych informacji dotyczących wydajności tych filtrów. Normy te uwzględniają różne kategorie filtrów o zróżnicowanej skuteczności w zatrzymywaniu cząstek o różnych wielkościach. Wiedza na temat klasyfikacji filtrów powietrza według tych norm jest niezbędna do wyboru odpowiedniego filtra, który spełni wymagania dotyczące czystości powietrza i ochrony zdrowia.