Filtry powietrza

Projekt podstawowy i uwarunkowania eksploatacyjne

W pomieszczeniu czystym z przepływem nielaminarnym lub, używając oficjalnej nazwy, w pomieszczeniu czystym z przepływem niejednokierunkowym, powietrze wpływa do pomieszczenia poprzez filtry znajdujące się w suficie, i jest usuwane przez kratki w ścianie blisko podłogi. Zasada tej techniki opiera się na umożliwieniu przepływu powietrza wzdłuż nieregularnych, przypadkowych ścieżek w sposób niejednorodny.

Sukces tej techniki zależy od optymalizacji mieszania czystego powietrza wchodzącego z powietrzem obciążonym pyłem znajdującym się w pomieszczeniu powodując w ten sposób rozcieńczanie poziomu zanieczyszczenia w pomieszczeniu czystym i redukcję liczby cząstek na m³.

Doprowadzanie czystego powietrza jest więc czynnikiem determinującym sukces tej techniki. Ogólnie rzecz biorąc, im większa częstotliwość, z którą powietrze ulega odnowieniu, tym mniejsze nagromadzenie się zanieczyszczeń w pomieszczeniu i większy stopień rozcieńczania zanieczyszczeń. W cyklu godzinnym, liczba wymian powietrza w pomieszczeniu może się wahać w graniach od 10 do 50, w zależności od rodzaju pracy i uzyskanej klasy pomieszczenia.

Chociaż takie rozwiązanie jest mniej przewidywalne niż pomieszczenia czyste z laminarnym przepływem powietrza, w wielu zastosowaniach pomieszczenie z przepływem nielaminarnym może stanowić ekonomiczne rozwiązanie, w szczególności, gdy w pomieszczeniu są eksploatowane lokalne stacje robocze z przepływem laminarnym.

¹⁾ Klasa według Normy Federalnej USA 209E (w nawiasach w SI)
²⁾ Klasyfikacja G, M, F zgodnie z normą EN 779. Klasyfikacja E, H, U zgodnie z normą EN 1822.