Media filtracyjne syntetyczne kontra z włókien szklanych

Media filtracyjne syntetyczne kontra z włókien szklanych

Za i przeciw

W technice wentylacyjnej i klimatyzacyjnej przez wiele lat obydwa rodzaje włókien były używane równolegle nie konkurując ze sobą. W klasach pyłu gruboziarnistego były to wyłącznie materiały włókninowe względnie media otrzymywane z włókien syntetycznych. Do klas pyłu drobnoziarnistego stosowano tylko media z włókien szklanych.

Znane słabe strony materiałów z włókien szklanych spowodowały jednak w ostatnich 10 latach opracowanie wysokowartościowych włókien syntetycznych, tak, że obecnie w klasach pyłu drobnoziarnistego jest prowadzona twarda walka konkurencyjna między obydwoma rodzajami włókien. Poniżej kilka znanych dotychczasowych argumentów przemawiających za lub przeciw obydwu materiałom.

Za włóknami szklanymi:

  • sprawdzona technologia
  • skuteczne filtracja
  • nie występuje naładowanie elektrostatyczne

Za włóknami syntetycznymi:

  • media według aktualnego stanu techniki są produkowane tzw. metodą meltblown, są utwardzone mechanicznie i termicznie i dlatego nie wymagają spoiwa
  • specjalna technologia produkcji stwarza idealną mieszankę włókien w zakresie włókien drobnych i mikrowłókien
  • rozmieszczone przestrzennie i splątane włókna zapewniają wystarczającą mechaniczną filtrację również bez naładowania elektrostatycznego
  • wysoka rozciągliwość i wytrzymałość na łamanie a przez to brak uwalniania włókien
  • duża pewność zatrzymywania pyłu a przez to niezawodne medium
  • wysoka stabilność mechaniczna, odporność na łamanie a przez to proste i bez problematyczne manipulowanie
  • brak podrażnienia skóry przy montażu
  • korzystniejsze pod względem kosztowym w porównaniu z mediami z włókien szklanych

Przeciwko włóknom szklanym:

  • Porowaty, łamliwy materiał włóknisty
  • Uwalnianie włókien mimo stosowania spoiwa. Według studium prof. Franka Reicherta z roku 2002, w teście praktycznym, w ciągu 8 godzin pracy filtra kieszeniowego przy nominalnym strumieniu objętości 3600 m3/h zostało uwolnionych ok. 57000 włókien. Jeżeli tylko ułamek tej liczby wykazuje krytyczny stosunek (długości do średnicy), wówczas wydaje się, że występuje tutaj ryzyko dla zdrowia, które należy brać poważnie. Konkluzja była następująca: w przypadku wszystkich producentów i konstrukcji klas filtrów z medium zawierających włókna szklane następuje ich uwalnianie, chociaż w różnym stopniu.

Przeciwko włóknom syntetycznym:

  • Zwykłe, korzystne pod względem kosztowym syntetyczne media filtracyjne wymagają naładowania elektrostatycznego, aby uzyskać dobre wyniki filtrowania. Aktualna norma dotycząca badania EN 779: 2002 wymaga w załączniku 2 badania w stanie rozładowanym. Ten rodzaj badania wykazuje również w przypadku wysokowartościowych mediów syntetycznych gorsze wyniki w porównaniu z produktami z włókien szklanych; w każdym razie jednak metoda rozładownia przy pomocy izopropanolu i test z wielkością cząsteczek 0,4 um dalece odbiega od warunków występujących w praktyce. W przypadku mediów syntetycznych izopropanol, oprócz rozładowania, prowadzi do reakcji chemicznych a przez to wpływa na wynik badania.